• صفحه نخست
• یوهان سباستین باخ

یوهان سباستین باخ متولد 21 مارس 1685 در آلمان است. خاندان باخ در مدت 200 سال توانست دوازده نوازنده و آهنگساز توانا تربیت کند. پدر یوهان سباستین باخ، یوهان آمبروزیوس باخ نوازنده‌ی چیره دست ویولن و ترومپت زن دربار و رهبر گروه نوازندگان شهر آیزناخ در آلمان بود. تنظیم موسیقی غیر روحانی و موسیقی کلیسا بر عهده‌ او بود.
علاوه بر پدرش عمو‌های او نیز به طور حرفه‌ای به کار موسیقی از جمله ارگ نوازی در کلیسا تا نوازنده دسته‌ موسیقی و آهنگسازی مشغول بودند.
مادر سباستین باخ در سال 1694 و پدرش یک سال بعد از آن درگذشت و سباستین که تنها شده بود در کنار برادر بیست و چند ساله‌اش به نام یوهان کریستف باخ که ارگ نواز بود، بزرگ شد.
باخ موسیقی دوره‌ی باروک را به اوج رسانید و آثارش شامل تمامی دسته‌ آواز‌ها، ارکستر‌ها و دیگر موسیقی‌های دوره‌ی باروک می‌شود. چیزی که باخ ارائه داد غنی کردن موسیقی آلمان با فنون کنترپوان بود.

آثار یوهان سباستیان باخ با حروف BWV مخفف عبارت آلمانی Bach Werke Verzeichnis به معنای نمایه آثار باخ مشخص شده‌اند. این فهرست که در سال 1950 منتشر شد، به‌وسیله ولفگانگ شمایدر تهیه شده‌است. به عنوان نمونه، از BWV 846 تا BWV 893 ویژه پرلود و فوگای باخ است.

وی طی دوران حیاتش به‌عنوان ارگ‌نواز، مشاور ساختِ ارگ و آهنگساز، آثاری برای ارگ – چه در انواع آزاد آلمانی مانند پرلودها، فانتازیاها و توکاتاها و شکل‌های بسته‌تری مانند پرلود کوراله‌ها و فوگها - مشهور بود. به دلیل خلاقیت فراوان و توانایی ادغام سبک‌های ملی متفاوت و متنوع در آثارش برای ارگ، توانست در سنین جوانی شهرت و اعتبار کسب نماید. اوج دوران وی (از 1708 تا 1714) نه تنها با تصنیف چندین جفت از پرلودها و فوگ‌ها و توکاتاها و فوگ‌ها همراه بود، بلکه تألیف «کتابچه اُرگ» را نیز در پی داشت. این کتاب ناتمام مجموعه‌ای از چهل و نه پرلود کوراله کوتاه را شامل می‌شد که هدف آن‌ها نمایش فنون ترکیبی بود که می‌توانست در کاربرد ملودی‌های کوراله استفاده شود.

باخ آثار فراوانی نیز برای هارپسیکورد نوشته ‌است که بعضی از آن‌ها بر روی کلاویکورد نیز اجرا شده‌اند. باخ برای سازهای تک، دو ساز و دسته‌های موسیقی کوچک آثاری نوشته‌است. مهمترین نمونه های این نوع آثار را می‌توان در «هنر فوگ» و «پیشکش موسیقایی» یافت.

مشهورترین اثر باخ برای ارکستر کنسرتوهای براندبورگ هستند. آثار باقی‌مانده دیگر باخ در شکل کنسرتو، دو ویولن کنسرتو، یک کنسرتو برای دو ویولن مشهور به کنسرتوهای «دوتایی» یا «double concertos» و کنسرتوهایی برای یک، دو، سه و حتی چهار هارپسیکورد هستند. علاوه بر کنسرتوها، باخ همچنین چهار سوئیت ارکستری نیز نوشته‌است که مجموعه‌ای از موسیقی سبک‌گرایانه رقص برای ارکستر است.

باخ در کلیسای سنت توماس هر یک‌شنبه یک کانتات بر مبنای تم مربوط به منتخب آیات کتاب مقدس که در همان هفته خوانده می‌شد، اجرا می‌کرده‌است. دست‌کم سه مجموعه کامل از این کانتات‌ها مذهبی را تصنیف کرده‌است که تعداد آن‌ها به بیش از 300 کانتات می‌رسد. او همچنین تعدادی کانتات غیرمذهبی نیز تصنیف نموده‌است که معمولاً در مراسم اجتماعی مانند جشن‌های ازدواج اجرا می‌شده‌اند. از آثار باخ برای ارکستر و دسته آواز بزرگ به قطعه «پاسیون به روایت متای قدیس» و «پاسیون به روایت یوحنای قدیس» می توان اشاره کرد که هر دو اثر برای اجرا در هفته مقدس در کلیسای سنت توماس تصنیف شده‌اند. اثر دیگر بزرگ باخ، «مس در سی مینور»، در اواخر عمرش با استفاده از قطعات دیگری که قبل از این تصنیف شده بودند مانند کانتات شماره 191 و کانتات شماره 12 گردآوری گشت. 

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”